Z Wikipedii, wolnej encyklopedii Creighton Hale (24 maja 1888 — 9 sierpnia 1965) był irlandzko-amerykańskim aktorem teatralnym, filmowym i telewizyjnym, którego kariera trwała ponad pół wieku, od początku lat 1900 do końca lat 50. Urodzony jako Patrick Fitzgerald w hrabstwie Cork w Irlandii, kształcił się w Dublinie i Londynie, a później uczęszczał do Ardingly College w Sussex. Wyemigrował do Ameryki mając niewiele ponad dwadzieścia lat, podróżując z trupą aktorów. Podczas występu w broadwayowskiej produkcji Charlesa Frohmana Indian Summer, Hale został zauważony przez przedstawiciela Pathe Film Company. Ostatecznie stał się znany zawodowo jako Creighton Hale, chociaż pochodzenie tych nazwisk pozostaje nieznane. Jego pierwszym filmem był The Exploits of Elaine z 1914 roku. Zagrał w takich hitach jak Way Down East, Orphans of the Storm i The Cat and the Canary. Kiedy pojawiły się filmy dźwiękowe, jego kariera podupadła. Wystąpił kilka razy w serii Hala Roacha Our Gang (School's Out, Big Ears, Free Wheeling), a także zagrał nieobjęte programem role w ważnych filmach dźwiękowych, takich jak Larceny, Inc., The Maltese Falcon i Casablanca. Zmarł w mieście South Pasadena w hrabstwie Los Angeles i został pochowany na cmentarzu Duncans Mills w północnej Kalifornii.